هر چند دکتر محقق داماد به صراحت به موضوع بحث‌انگیز ساخت مسجدی در پارک قیطریه اشاره نکرده (احتمالا به خاطر آن که بحث فقهی با موضوعی که سیاسی هم شده درنیامیزد) اما قابل حدس است که ناظر بر همین موضوع است.
این ۴ پرسش/پیشنهاد از این قرار است:
یک. اراضی متعلق به شهرداری داخل درکدام عنوان از عناوین فقهی است؟ مِلکِ شهرداری است به نحو مالکیت خصوصی یا جزء مشترکات و در هر صورت حدود اختیارات شهردارچیست؟ آیا می‌تواند مسجد بنا کند؟ اگر نمی‌تواند نماز گزاردن درمسجدی که بنا می‌شود و یا حوزه علمیه با توجه به احکام «محل صلاه مصلی» چه حکمی دارد؟
دو. پارک‌های شهر چه حکمی دارند؟ برخی توسط صاحبان آنها برای پارک واگذار شده‌اند و قصد و نیت واگذار کننده استفاده پارک بوده. آیا نظیر «الوقوف حسب ما یوقفها اهلها» – [موقوفات همان‌گونه که واقف انشاء کرده به حال خود باقی بماند] این‌گونه املاک نیز همان حکم را دارد و شهردار متخلف باید تعقیب کیفری شود؟
سه. مرحوم آیت‌الله منتظری درکتاب الانفال «فضا» را جزء انفال دانسته‌اند . مواردی که شهرداری تراکم می‌فروشد وتصرف در انفال می‌کند چه حکمی دارد؟ در آن ملکی که با چنین تصرفاتی ساخته شده می‌توان نماز خواند؟
چهار. استفاده از کمک شهرداری که بودجه آن مصارف مشخصی دارد برای ساختن مسجد و یا حوزه علمیه آیا مشروع است و چنانچه مشروع نیست حکم ساختمان ساخته شده با آن بودجه چه حکمی دارد؟ مجهول‌المالک است یا حکم مغصوب دارد؟
