حسن یزدانی شایعه خداحافظی اش را تَکذیب کرد

اول از همه تشکر میکنم از لطف بیکران و همیشگی شما مردم عزیز، که به هر طریقى  حمایت و محبت خود را از من دریغ نکردید ، شما لایق بهترین ها هستید.

از صمیم قلب آرزو داشتم امروز به شما تبریکه کسب مدال طلا را به اشتراک بگذارم، و خداى خود را شاهد میگیرم در این راستا از کوچکترین تلاشى دریغ نکرده ام… از روزاهای اول جراحی تا ثانیه های اخر فینال ، با جان و دل جنگیدم تا در شرایطى که شادی در دل مردم عزیزم کمرنگ شده ، امیدی در دلشان زنده کنم… و حتی براى چند ثانیه مسبب افتخار و شادی شما باشم..نامش را حکمت، قسمت، تقدیر ، نمیدانم چه بگذارم ولی میدانم که حتما خدا بهتر از همه ى ما میداند و راضی به رضایش هستم؛

اگر از توانایى و میزان امادگى خودم اطمینان نداشتم هرگز پاى در این میدان بزرگ نمیگذاشتم؛ در بالاترین میزان امادگى چه به لحاظ جسمی وچه روحى به پاریس رفتم، اتفاقی که دست مرا از مدال طلا دور کرد، تقریبا غیرقابل پیش بینی بود چه براى من و چه براى کادر درمان، احتمال این اتفاق در مجارستان بسیار بالا تر بود و با این که دوره ی درمان تکمیل نشده بود رفتم تا همین اتفاق را محک بزنیم، و بعد از اطمینان ، برای المپیک اماده شدیم و به گواه دکتر سهراب کیهانی تا ثانیه هاى اول فینال هیچ مشکلی نداشتم ،ولى اتفاق است و هیچ یک از ما از یک ثانیه بعد خود خبر نداریم..ولی من از تلاش و امید ، دست نمیکشم.

هیچگاه کم فروشى نکرده ام و نخواهم کرد، پس از درمان مجدد و در صورت نیاز عمل مجدد، باز هم تلاش خواهم کرد تا این اتفاق شیرین را برای شما به ارمغان بیاورم، اما باز هم میگویم.. تسلیمم به رضاى خدا ، من سپردم به خدا، هر چه خدا میخواهد…»