در حالی که کمتر از دو ماه دیگر، برنج‌های جدید برنج‌کاران گیلانی باید وارد بازار شود، واردات بی‌رویه و دوبرابر فراتر از نیاز کشور از سوی دولت، سبب شده تا بیش از ۱۵۰ هزار تن از برنج درجه یک گیلان در انبارها دپو شده و با افزایش دما و خطر آفت و افتادن خرک در آن‌ها، عملا برنج دپو شده غیرقابل استفاده خواهد شد.
از سویی دیگر خبرها حاکی از آن است که سریلانکا از ماه آینده ارسال چای به ایران را برای پرداخت بدهی نفتی ۲۵۰ میلیون دلاری خود آغاز می‌کند که این موضوع هم اگر به درستی مدیریت نشود، قطعا می‌تواند تاثیر منفی عمیقی بر پیکره بی جان صنعت چای کشور داشته باشد.
اما این تمام ماجرا نبوده و با تصویب لایحه الحاق یک ماده به بند تبصره ۶ قانون بودجه ۱۴۰۲ که مالیات بر ارزش افزوده واردات برخی کالاهای اساسی از جمله چای و برنج را از ۹ به یک درصد کاهش داده است، فرش قرمز برای واردات بی‌رویه پهن شده و عملا شلیک به قلب دو محصول استراتژیک گیلان محسوب می‌شود.
در این میان، گاهی صداهای محدودی از برخی نمایندگان و استاندار گیلان در اعتراض به وضعیت برنج شنیده می‌شود اما آنچنان که شاهدش هستیم، هیچ تاثیر مثبتی نداشته و عملا وضعیت برنج در گیلان بغرنج‌تر از سال‌های گذشته شده است.
نمایندگانی که خود را در حرف، حامی موکلان خود و قشر ضعیف جامعه می‌دانند و استانداری که در سفرهای شهرستانی، وعده رسیدگی به مشکلات کشاورزان را می‌دهد، در مرحله عمل، هیچ نشانه و آثاری از عملکردشان دیده نمی‌شود.
در همین راستا سراج نصرتی نائب رئیس اتحادیه شالیکوبان استان در گفتگو با گیل خبر، خرید تضمینی برنج از سوی دولت و اجباری شدن استفاده از برنج ایرانی در ادارات و دستگاه‌های دولتی را گره‌گشای بخشی از مشکلات موجود می‌داند.
به نظر می‌رسد برای کاهش مشکلات موجود، باید یک اتحاد و همراهی جدی میان استانداری و مجمع نمایندگان گیلان شکل بگیرد و با فشار بر تصمیم‌گیران در پایتخت، نسبت به احقاق حقوق کشاورزان آسیب‌دیده استان اقدام شود.گیل خبر
